НАДВОР ОД ОВОЈ СВЕТ

Не припаѓам тука,

не знам за зборови празни,

не сакам да се повторувам,

ниту пак сакам одвратно таговно

и жално да зборувам,да редам.

Да наоѓам мани кај што мани нема,

да правам сплетки , интриги прости.

Не, јас не припаѓам тука, овој свет ми бега.

Не припаѓам овде и сега.

Јас сакам смеа, љубов, прегратки

како сатен свила нежни,

Мирис на јоргован и црвена роза,

Сакам тесни патеки крај река и во трева нозе боси.

Сакам долго во сонце да гледам,

крај река брза што жубори за рака да те стегам.

И сакам земја црвена родна со луѓе сложни.

Не припаѓам тука.

Кај ми е место, од кожа тесна, се прашувам често.

Мојот дух бега секогаш на друго место.

Во далечни непрегледни висорамнини, каде земјата го гали небото.

Во воздух и вода на брегот морски,

алги кај одат на прошетка

и морски звезди со бели школки.

На брег само небо црно да гледам

и покрив од звезди

во небески црни коси.

Не, јас не припаѓам тука.

Само таму ми е место,

во ширина, каде на душата моја

ни малку не и е тесно.