Dolunaya her baktığımda
Gözlerim kadeh kadeh…
Ben gözyaşıyla,
O da, ay ışığıyla dolduruyor,
Ama nâfile:
Işık,
akıp g i d i y o r
Gözbebeklerimin kara deliklerinden.
A k ı p gidiyor
Meçhûle…
Ardaysa,
Sadece gözyaşlarım ve
Taşan kadehleri tokuşturabileceğim
Karanlık kalıyor…
Сайтът PlovdivLit е творчески продукт на фондация „Пловдив ЛИК” и е обект на авторско право.
Поставянето на хипервръзки към сайта, към издания, рубрики и конкретни текстове в PlovdivLit е свободно.