Сайтът PlovdivLit е творчески продукт на фондация „Пловдив ЛИК” и е обект на авторско право.
Поставянето на хипервръзки към сайта, към издания, рубрики и конкретни текстове в PlovdivLit е свободно.
Porque escribir no es más
de una balsa de náufragos,
una ilusiόn para pasar el tiempo
más allá del tiempo mismo,
cruzar el río otra vez
perderse en el mismo
bosque de Broselandia
(¡Isolda está en el barco, Tristán!)
para llegar a los abandonados Naxos
(con la condenada Ariadna de Dioniso)
y establecerse
para establecerse
donde siempre has estado
hijo de Laertov,
solo donde los viejos árboles
(con elfos alados)
no muestran nada
haberte olvidado
no muestran nada
que vuelves diferente
y en otro momento,
hijo de Egeo,
porque el tiempo
es nuestra idea
para el tiempo
nada más,
porque pasado
futuro presente
no significan nada
sin mito, leyenda y
historia.
(Teseo se repite en Isolda
en un juego de intercambio de género.)
Y si me preguntas
cómo pasé por mi vida -
me salvé escribiendo
hija de Minos.
Y si me preguntas
¿Fui feliz en mi vida?
Me salvé escribiendo,
hija de Cronos.
Pero si me preguntas cómo
para pasar por tu vida -
no tengo respuesta,
hija de Ananke.
la balsa,
algunas hojas y
un lápiz.
¡Eso fue todo!
(Las tres Moiras son una ficción
y las velas no significan nada.)
Сайтът PlovdivLit е творчески продукт на фондация „Пловдив ЛИК” и е обект на авторско право.
Поставянето на хипервръзки към сайта, към издания, рубрики и конкретни текстове в PlovdivLit е свободно.